EV

Simitdir ev, Ankara’dır.

Çarpık kentleşmedir belki ama düzgün Cumhuriyet’e göçtür.

Polise,zabıtaya karşı komşular gözcüdür, gece konmuştur tuğlaları. Oturmak için yapıldığı zannedilmesin sadece, duvarlarına yazıdır ev, “Tek Yol”dur her şeye.

Evdir elbet ama çatısı, sobasında kızarmış ekmek ıslanmasın diyedir.

Evdir elbet nihayetinde, ama odunla kömürün bir türlü buluşamayışıdır kışın. İnadına sıcaktır.

Sedirdir, somyadır, kestanedir, küçük tüptür, bahçedir, mantızdır, meyvedir, gürültüdür ev; yağmur, çamurdur.

Kışın buzdur, ayakkabı üzeri çoraptır. Anayollara bağlanan patikalara serpilmiş yanmış küldür. Kaymayasın diye. Lakin çözümdür, çirkin görünse de ayakta tutar seni, düşürmez; ola ki düştün, kaldırmaya eldir.

Umarsız oyundur ev.

Slalomdur naylon poşetten.

Japon kaledir, üç korner bir penaltıdır; haftayımdır¹ ev.

Semt pazarıdır, su ticaretidir, kamyondan karpuzdur, kavundur indirdiğin.

Rulman fabrikadadır; ev, tornettir.

Uçurtma dediğin Çankaya’da olur. Bizimkilerin adı “çıtalı”dır. Daha yükseğe uçar. Çankaya’dakiler en tepeden başlasa da uçurmaya.

Minibüs ecnebidir. Bizimkiler “dolmuştur”. Arap sabunu-talaş karışımıyla yıkadığın yağlı ellerle sanayi çıkışında durdurursun, ama hep “dolmuştur”.

Açık hava sinemasıdır ev. Yaz akşamıdır, çekirdektir; evden domates, salatalık bazen. Fruko'dur sıra aralarında kasadan, lükstür, hiç bitmesindir.

Peşin fiyatına taksittir. Kredi kartlarından çok önce memurdur ev.

Mahalle kavgasıdır, mahalle maçıdır, mahalle düğünüdür, aşağıdır, yukarıdır ama mahalledir işte.

“Hal”dir orta yerinde. “Hal”dir hatırdır, “den” bilinir, “den” anlanır.

Atatürk’tür, Ankara.

Çiftliğinde dondurmadır, Ulus’ta heykel. İlk yürüyen merdivenidir başkentin Anafartalar, Çanakkale’ye selamdır.

Her yerden Aslanlı Yol, her yerden Anıt, her yerden Kabirdir.

Her yöne tek vesaittir.

Küçüktür, kasabadan hallice belki, lakin büyük resimdir Ankara.

Çocukluğumdur,adamlığımdır.

Öyle ki, çocukluğum boyacı sandığımdır. Adamlığımdan ağırdır.

Ağlanasıdır. Gülünesidir. Özlenesidir.

Dönülesidir.

1 Maçta ilk yarının bitişi, ikinci yarıya geçişi belirten ağzımızdaki futbol teriminin “half-time” olduğunu öğrenmemiz yıllar sonra olacaktı.